Czechy: Kutná Hora, Kaplica czaszek

Kaplica czaszek

Kutna Hora – Punkt nr 3 na naszej wakacyjnej trasie 2011. Trasa biegła przez stolice takich krajów jak Czechy, Słowacja, Austria i Węgry. Późnym wieczorem dojechaliśmy do Kutnej Hory w Czechach. Znaleźliśmy dogodne miejsce na nocleg – na parkingu pod sklepem koło cmentarza 🙂 Nocleg w porządku gdyby nie dostawa towaru o 6:00 rano, gdzie zbudziły nas przerzucane skrzynki, pudełka i palety oraz czesi odpalający na popych chyba najstarszą Skodę Favorit na świecie. Zapraszamy do relacji z małego miasta Kutna Hora i jednej z jego “atrakcji” – Kaplicy czaszek…

W Czechach niedaleko Pragi (około 70 km) znajduje się niesamowita kaplica a w niej miliony ludzkich kości. Grobowiec tysięcy ciał. Mauzoleum pamięci i śmierci. Ossuarium, które zapada w pamięć. Kapliczka w Kutnej Horze znajduje się przy cmentarzu i zabytkowym kościele w dzielnicy Sedlec. Dużym zaskoczeniem było dla nas to, że Panie kasjerki słysząc nasz polski język wręczyły nam kartkę w języku polskim z historią kaplicy – taki mini polski przewodnik. Zresztą nie tylko w tym mieście na Czechach dostaliśmy takie przewodniki. W zasadzie tylko w Pradze takich nie było.
Od samego wejścia witają nas kości i czaszki. Po zejściu ze schodków do wnętrza kaplicy spoglądają na nas oczodoły dziesiątek tysięcy osób. Robi to duże wrażenie. W kaplicy starannie ułożone zostało sześć piramid z ludzkich kości. Wszelkie elementy wystroju – kości. Żyrandol – kości. Herb – Kości. Świeczniki – kości. Monstrancja – kości. Kielich – kości. Napisy – kości. Kości, kości, kości – dookoła kości. Aż czuć swoje jak się zginają w stawach i czekają na kolejny ruch.
W kaplicy pochowanych zostało według różnych źródeł od 40 do 60 tysięcy osób. Historia kaplicy zaczyna się w 1278 roku kiedy to opat Jędrzych wracając z Jerozolimy zabrał ze sobą trochę świętej ziemii z Golgoty. Ziemię tą przywiózł na miejscowy cmentarz w Kutnej Horze, wówczas drugiego pod względem wielkości miasta w Czechach. Miejsce wiecznego spoczynku ze świętą ziemią szybko zyskało swoją renomę i ciągle się rozrastało. W 1318 roku wybuchła epidemia dżumy gdzie zmarło około 30 tysięcy osób. Wszystkich zaczęto chować na pobliskim świętym cmentarzu. W niedalekiej przyszłości około 100 lat później w Czechach wybuchły wojny husyckie. Nie obyło się bez ofiar i znów brzemię ostatniej drogi spadło na mały cmentarz w okolicy klasztoru. Poszerzające się granice cmentarza wywarły wpływ na lokalne władze. Nakazano przy nowych pochówkach wygrzebywać stare kości i składować je w pobliskiej kaplicy.

W 1870 roku potomkowie księcia Szwarcenberga z Orlika wynajęli rzeźbiarza i nakazali aby zrobił w kaplicy porządek. Rzeźbiarz w ciągu 3 lat stworzył największe w Europie ossuarium. Odkaził szczątki, oczyścił je, a następnie zaprojektował cała kaplicę. Wykonał herb rodziny Szwarcenberga z ptakiem dziobącym głowę, świeczniki, wazony i wiele wiele innych elementów wystroju kaplicy. Jednym z najbardziej imponujących jest wielki żyrandol wykonany ze wszystkich ludzkich kości z podstawkami z czaszek na świeczki.
W kaplicy nie ma dużo turystów, więc można sobie dokładnie obejrzeć z czego stworzony został człowiek. Na środku stoją cztery świeczniki na szczycie których anioły trzymają ludzkie czaszki. Czaszki trzymające w zębach piszczele to widok znany, który robi wrażenie. Stojąc pośrodku w półmroku w otoczeniu rzeczy, które kiedyś żyły, do świadomości dociera myśl, że wszyscy jesteśmy równi i spotka nas ten sam los.
Warto zastanowić się nad potęgą śmierci. Mimo, że nikt nie zna imion pochowanych tu osób to są one wspomnieniem nad chorobami, wojnami, czcią, nieubłaganym czasem.